ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΒΙΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΒΙΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ   
Αθήνα 14/05/2010 
Προς : Τον Υφυπουργό Παιδείας, Κο Ι Πανάρετο

 Αξιότιμε  κ. Υφυπουργέ,

Με αφορμή το έγγραφο του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά (ΑΠ: 1232) –που συμπτωματικά πληροφορηθήκαμε- και τις ενστάσεις του κατά της ψήφισης του ΠΔ για τα επαγγελματικά δικαιώματα των Βιολόγων, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής:

1. Οι διατάξεις του ΠΔ των βιολόγων διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τις δυνατότητες που απορρέουν από την εκπαίδευσή τους και συνάδει με τις αντίστοιχες θεσμικές ρυθμίσεις που ισχύουν σε κάθε χώρα της ΕΕ. Tα ΠΔ ως θα έπρεπε να γνωρίζει ο ΙΣΠ αποτελούν θεσμικές ρυθμίσεις που ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ τις επαγγελματικές δυνατότητες βάσει των ακαδημαϊκών προσόντων και δεν διασφαλίζουν τη θεσμική κατοχύρωσή τους. Οι όροι και προϋποθέσεις για τη θεσμική κατοχύρωση κάθε πτυχιούχου στην άσκηση εξειδικευμένων επαγγελμάτων, διαμορφώνονται ανά αντικείμενο και ανά υπουργείο με ειδικούς όρους και προϋποθέσεις που επιβάλλουν ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ μετά από πρόσθετη και ειδική εκπαιδευτική διαδικασία! Επισημαίνουμε ότι π.χ. η βιοχημεία και η γενετική  είναι ΜΕΤΑπτυχιακές ειδικότητες ΚΟΙΝΕΣ για τους αποφοίτους των Τμημάτων Βιολογίας και των Ιατρικής. Συνεπώς είναι άστοχη η κριτική της κατοχύρωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των βιολόγων με βάση το ΠΔ και παράλογη η σύγκριση με τα χρόνια ειδίκευσης ενός ειδικευμένου γιατρού και ενός πτυχιούχου βιολόγου.Επίσης υπάρχουν βασικές παραλείψεις στο εν λόγω έγγραφο του ΙΣΠ, που καθιστούν αφερέγγυα τα συμπεράσματά και ζητούμενα του :

Α) Παρέλειψε να δείξει το σεβασμό που αρμόζει στη νόμιμη διαδικασία που προηγήθηκε και δεν έλαβε υπόψη του ότι το εν λόγω ΠΔ εγκρίθηκε από τις συγκλήτους των 4 Πανεπιστημίων της χώρας μας και από το ΣΑΠΕ! Γνωρίζοντας ότι στις συγκλήτους μετέχουν και τα Ιατρικά τμήματα και δεν υπεβλήθη ουδεμία ένσταση, αποτελεί ένα δεδομένο που τιμά τα εν λόγω Τμήματα, δικαιώνει τα περί του θεσμικού ρόλου των ΠΔ που αναφέρουμε, αλλά ταυτόχρονα καταδεικνύει τις στρεβλές αφετηρίες, ερμηνείες και σκοπιμότητες του εγγράφου του ΙΣΠ.Β) Παραλείπεται επιμελώς οιαδήποτε αναφορά στις θεσμικές ρυθμίσεις άλλων χωρών η οδηγιών της ΕΕ που αποτελούν πλέον νόμο της Πολιτείας μας(*). Στην εν λόγω οδηγία ορίζεται ότι ο υπεύθυνος  (άρθρο 9): «πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τα εξής προσόντα: α) να είναι κάτοχος διπλώματος, πιστοποιητικού ή άλλου τεκμηρίου επίσημης εκπαίδευσης στον τομέα της ιατρικής ή των βιολογικών επιστημών,

Β) να έχει διετή εμπειρία…». Σε καμία χώρα του κόσμου (συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου) δεν ισχύουν είτε οι επιστημολογικές αυθαιρεσίες (η εξέταση βιολογικών υλικών δεν αφορά τους βιολόγους;) είτε οι απαγορεύσεις άσκησης επαγγελματικών δραστηριοτήτων σε πεδία υγείας. 

Γ) Παραλείπεται επίσης το γεγονός ότι τα ίδια δικαιώματα αποτυπώνονται στα αντίστοιχα ΠΔ που –ευλόγως και δικαίως- ισχύουν για τους αποφοίτους των τμημάτων Βιοεπιστημών: Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας(ΠΔ 104/2009), Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής(ΠΔ 158/2009), Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών(ΠΔ 186/2008). Ισχύουν δηλαδή για αποφοίτους Τμημάτων που δημιουργήθηκαν 30 περίπου χρόνια μετά τα Τμήματα Βιολογίας με επικάλυψη των προγραμμάτων σπουδών τους. 

Δ) Το έγγραφό του  ΙΣΠ κινδυνολογεί «για την προφύλαξη της δημόσιας υγείας προς το γενικότερον συμφέρον του Λαού και του Κράτους…» αλλά παραλείπει το δεδομένο ότι οι βιολόγοι αποτελούν με βάση την ισχύουσα νομοθεσία του ΕΣΥ (ν.2519/97 και 2889/01) κλάδο της ιατρικής υπηρεσίας με ισότιμα δικαιώματα με τους γιατρούς που εξελίσσονται μέχρι το βαθμό του διευθυντή. Προσπαθεί επίσης να αγνοηθεί το γεγονός ότι βιολόγοι (και χημικοί, βιοχημικοί) είτε στελεχώνουν (εως και κατά 100%) τα εργαστήρια μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων είτε τα διευθύνουν.  Παραβαίνοντας ίσως την τυπική αλληλογραφία ειλικρινά το έγγραφο του ΙΣΠ μας λύπησε και ταυτόχρονα μας προκάλεσε αμηχανία. Μας λύπησε, γιατί αναρωτιόμαστε για τις σκοπιμότητες που οδηγούν ένα φορέα όπως τον ΙΣΠ να αρνείται τις αποφάσεις 4 Παν/κών Τμημάτων Βιολογίας, 4 Συγκλήτων (με συμφωνία των Ιατρικών Τμημάτων) και των τριών αποφάσεων του ΣΑΠΕ. Τις σκοπιμότητες που οδηγούν στην αγνόηση της –ήδη διαμορφωμένης-  Ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας πραγματικότητας με δεδομένα τα οφέλη από τις διεπιστημονικές συνεργασίες.  Μας προκάλεσε αμηχανία ο συνδικαλισμός που εμμένει σε θεσμοθετήσεις της 10ετίας του 60. Που προσπαθεί να αποκρύψει (;) από την υπουργό Παιδείας και το επιτελείο του υπουργείου Υγείας (!) το γεγονός ότι εργαστήρια των μεγαλύτερων δημόσιων νοσοκομείων είτε στελεχώνονται πλήρως (Λαϊκό, Ευαγγελισμός, Ιπποκράτειο,…) ή μερικώς από βιολόγους και χημικούς, είτε διευθύνονται (Αγ. Σοφία, ΚΑΤ, Αγ.Σάββας, και 20 περίπου εργαστήρια Βιοχημείας και Γενετικής του ΕΣΥ η Παν/κά της χώρας μας) από βιολόγους και χημικούς.  Στη δύσκολη μάλιστα περίοδο που ζούμε όλοι κατανοούμε (πλην επαγγελματιών Βιοπαθολόγων) ότι η θεμιτή διεύρυνση των κλειστών επαγγελμάτων θα λειτουργήσει θετικά στις υπερκοστολογήσεις των εργαστηριακών εξετάσεων**.  Η έλλειψη σεβασμού και αναγνώρισης στο επιστημονικό γίγνεσθαι και η προσπάθεια παράτασης της 40χρονης καθυστέρησης της Πολιτείας στη στοιχειώδη θεσμοθέτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των βιολόγων, δεν συνάδει με ζητούμενα του επιστημονικού και εκπαιδευτικού μας πολιτισμού. Ο ακραίος συντεχνιασμός παραγνωρίζει την –ήδη διαμορφωμένη- Ελληνική αλλά και την παγκόσμια πραγματικότητα. Αποτέλεσμά του είναι και τα «ελληνικά επαγγελματικά πρότυπα» όπως η 4θεματική ειδικότητα της Βιοπαθολογίας της οποίας -σύμφωνα με την οδηγία 36/2005/ΕΕ- δεν αναγνωρίστηκαν 3 (Αιματολογία, Βιοχημεία, Ανοσολογία) από τις 4 ειδικότητές που ισχύουν ΜΟΝΟ στην Ελλάδα***. Τα πορίσματα της εν λόγω οδηγίας εκθέτουν σημαντικά και πολλαπλά τη χώρα μας και  την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας!  Τέλος θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ζούμε σε μια περίοδο που πρέπει να χαρακτηρίζεται από τη διεπιστημονική συνεργασία και την πρόοδο της βιοιατρικής έρευνας και εφαρμογών της προς όφελος της υγείας. Η ψήφιση του εν λόγω ΠΔ των βιολόγων αποτελεί βασική υποχρέωση της Πολιτείας που παρά την καθυστέρηση της ψήφισής του, πρόκειται να καλύψει ένα θεσμικό κενό που το οφείλει όχι μόνο στους περίπου 8000 βιολόγους και στην εκπαιδευτική μας κοινότητα, αλλά κυρίως στην Ελληνική κοινωνία. 

Με τιμή  

Παπαδάκης Μάνος
Πρόεδρος του ΔΣ της ΠΕΒ